σέικερ

(I)

οι, Ν

άκλ. κλάδος τής αίρεσης τών κουάκερων που ιδρύθηκε το 1747 στην Αγγλία, αλλά έχει σχεδόν εξαλειφθεί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. shaker < μσν. αγγλ. schakare < s(c)haken «κουνώ, ταρακουνώ»].

————————

(II)

το, Ν

άκλ. (ξεν. τ.) σκεύος που χρησιμοποιείται για την παρασκευή στιγμιαίου καφέ ή για την ανάμιξη ποτών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. shaker < ρ. shake «σείω, κουνώ»].